بلاگ شخصی محمدجواد منصورزاده

در ژانویه 2016 دکتر لنگو¹ و دکتر درازن² در سرمقاله مجله پزشکی نیوانگلند (نجم)³ اشتراک‌گذاری داده‌ها را مفهومی زیبا توصیف کرده و آن را ادای احترام مناسبی به بیمارانی که برای تولید داده‌ها خود را در معرض خطر قرار می‌دهند، عنوان کردند. در این سرمقاله آن‌ها نگرانی خود را از ظهور طبقه جدیدی از پژوهشگران ابراز داشتند که هیچ ارتباطی با طراحی و اجرای مطالعه نداشتند اما از داده‌های گروه دیگری برای اهداف خود استفاده می‌کنند. آن‌ها با دیده تحقیر، چنین گروهی را "انگل‌های تحقیقاتی⁴" نام‌گذاری کرده و پیشنهاد کردند که بجای استفاده انگلی از داده‌های دیگران، بهتر است اشتراک‌گذاری داده‌ها با همکاری تولیدکنندگان داده و بازاستفاده‌کنندگان داده (همزیستی دو گروه) صورت گیرد [1]. 

یکی از مهمترین مهارت‌های شخصی در فرایند مدیریت داده‌های پژوهشی، توانایی سازماندهی و نام‌گذاری کارآمد فایل‌ها و فولدرها ست که می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر توانایی شما برای مکان‌یابی و درک محتوای آن‌ها داشته باشد. از این رو در این پست به روش‌هایی که موجب افزایش بهره‌وری در مدیریت فایل‌ها و پوشه‌های مرتبط با پروژه‌های پژوهشی می‌شود خواهیم پرداخت.